هنگامی که قصد اجاره ماشین را دارید یکی از مهمترین معیارهایی ک در نظر گرفته میشود کیفیت و استاندارد ماشین است.
در سری مقاله های راهنمای انتخاب اجاره خودرو قصد داریم شما را با اشکودا آشنا کنیم.
راهنمای رنت ماشین : شاید شما نیز از آن دسته افرادی باشید که به یک کمپانی خودروسازی خاص علاقه زیادی دارند.
شاید قصد خرید ماشین دارید اما ترجیح میدهید پیش از آن خودروی مورد نظر خود را آزمایش کنید و با خیال آسوده انتخاب کنید.
شاید قصد رانندگی با ماشین محبوب خودر را دارید اما از عهده هزینه بالای خرید آن بر نمی آیید.
شاید از جمله افرادی هستید که دوست دارید رانندگی با ماشین های مختلف را تجربه کنید.
این ها همه دلایلی است که افراد برای رنت ماشین دارند.
راهنمای رنت ماشین :
شرکت خودروسازی بیوک، توسط یک آمریکایی اسکاتلندیتبار بنام دیوید دانبار بیوک در سال ۱۸۹۹ در شهر دیترویت، میشیگان تأسیس شد،
که در آغاز بیوک اتو-ویم اند پاور کمپانی نام گرفت.
سپس در ابتدای سال ۱۹۰۳ این شرکت توسعه یافته، شروع به تولید موتور خودرو
نمود و در پی سازماندهی مجدد در تاریخ ۱۹ مه ۱۹۰۳ نام آن نیز، به بیوک
موتور کمپانی تغییر پیدا کرد.
یک سال بعد، اکثریت سهام این شرکت به جیمز اچ. ویتینگ واگذار شد
ویتینگ پس از خریداری کمپانی بیوک، این شرکت را به فلینت، میشیگان که خود در آنجا مستقر بود، منتقل کرد.
در سال ۱۹۰۴ جیمز ویتینگ، سهامش در بیوک را به ویلیام سی. دورانت (بنیانگذار جنرال موتورز) واگذار نمود.
دورانت، بیوک را برای تولید بیشتر، بار دیگر سازماندهی کرد و کارخانه جدیدی نیز برای شرکت خریداری کرد.
در آن سال، اولین محصول این شرکت یعنی بیوک مدل بی موفقیت زیادی کسب کرد
و در سال ۱۹۰۷ شرکت بیوک پس از فورد مقام دوم فروش خودرو در ایالات متحده را بهدستآورد.
کمپانی های سازنده پیانو در جهان فراوان هستند اما تنها تعداد کمی از آنها در سطح جهان مطرح شده اند.
اما بهترین کمپانس های سازنده پیانو در حهان کدام هستند؟
بهترین پیانو های جهان چه ویژگی هایی دارند؟
مقیاسی عملی وجود ندارد که بتوان از آن برای اندازه گیری کیفیت و ارزش این ساز زیبا استفاده کرد.
ترکیبی از تن، صدا، اکشن، تاریخچه و شور است که هر ساز را اشباع می کند.
بهترین سازندگان پیانو، سازهایی بدون تاریخ مصرف می سازند، که صدایی بی رقیب، تن (لحن) و یا محدوده ای پر قدرت تولید می کند.
به این ترتیب انتخاب بهترین سازندگان پیانو، یک ارزیابی ذهنی است،
اما در طول سالیان ما به نظرات پیانیست ها، کوک کنندگان، نوازندگان و
فروشندگان پیانو گوش دادیم، و با ترکیب این دانش (داده ها) لیست بهترین
سازندگان پیانوی دنیا را گردآوری کردیم.
بدون هیچ ترتیب مشخصی، این لیست ۵ سازنده بهترین پیانو های جهان است:
بوزندورفر (Bösendorfer) یکی از قدیمی ترین سازندگان پیانوی لوکس در دنیا است، که در وین اتریش در سال ۱۸۲۸ شروع به کار کرد.
ایگناز بوزندورفر (Ignaz Bösendorfer) شرکت را تاسیس کرد و از افتخار لقب
“پیانوساز رسمی” امپراطور اتریش در ۱۸۳۰ برخوردار بود. بوزندورفر به دلیل
ابداع در توسعه دادن صفحه کلید ۸۸ کلیدی به صفحه کلید Imperial Grand (مجلل
بزرگ) که دارای ۹۷ کلید است، (۸ اکتاو )، معروف است.
این محدوده اضافه، Imperial Grand را به یکی از دوست داشتنی ترین پیانوهای رویال (گرند)(Grand) کنسرت در جهان تبدیل کرده است،
که تا به امروز نیز این محبوبیت ادامه دارد.
کلیدهای اضافه به قدری محبوب بود که بوزندورفر صفحه کلیدش را بر روی دامنه بسیاری از تولیداتش گسترش داده است.
ما در جهان به خاطر کیفیت، غنای برجسته رنگ تن، و صدای خالص و الهام بخشمان معروف هستیم.
دستیابی به یک بوزندورفر در طول عمر بسیاری از افراد، یک رویا است.
ما برای آنها، چیزی بسیار ویژه، با از خودگذشتگی و حرفه ای بودن می سازیم: Bösendorfer
بوزندورفر پیانوهای لوکس و منحصر به فردی را پیشنهاد می دهد، آنها در سال، تنها چندصد پیانو می سازند و هر پیانو دست ساز می باشد.
پیانو های آنها با صدایی تیره تر و یا صدایی غنیتر از پیانوهایی با صدایی خالص اما کمتر قوی، شناخته می شوند.
یکی دیگر از تولید کنندگان بزرگ پیانو، این بار از لایپزیش (Leipzig) آلمان است.
در سال ۱۸۵۳ Julius Blüthner شرکت را پایه گذاری کرد و تا امروز فعالیتش (کمپانی) ادامه دارد و توسط خانواده بلوتنر اداره می شود.
۴۷ سال بعد بلوتنر با ساخت بیش از ۵,۰۰۰ ساز در سال، به بزرگترین سازنده پیانو در آلمان تبدیل شد.
پیانوهای بلوتنر هنوز به خاطر کیفیت و تن صدای روشن معروف هستند.
ویلهلم کمپف (Wilhem Kempff)، پیانیست تحسین شده، از پیانوهای بلوتنر
(Blüthner Pianos) به عنوان «دقیق» یاد می کند و از آنها به خاطر داشتن
زیبایی بی نظیر تجلیل می کند.
برای اولین بار یک گرند پیانوی (Grand Piano) مارک بلوتنر در یک رسیتال هوایی استفاده شد،
کمپانی یک پیانو برای بالون مشهور هیندنبورگ (Hindenburg)، ساخته بود که با آن از اقیانوس آنلانتیک عبور کرد.
جنگ جهانی دوم این سازنده پیانو را تحت فشار قرار داد و کارخانه آنها توسط یک حمله هوایی در سال ۱۹۴۳ تخریب شد،
خوشبختانه این کارخانه در سال ۱۹۴۵ بازسازی شد.
در طول سالها و تا به امروز، بلوتنر ساز های زیادی ساخته و اعتبار و شهرتش در کیفیت فوق العاده را حفظ کرده است.
پیانوهای بلوتنر توسط ملکه ویکتوریا (Queen Victoria)، لیست (Listz)،
برامز (Brahms)، تزار نیکولای دوم (Tsar Nicholas II)، راخمانینف
(Rachmaninov) و چایکوفسکی (Tschaikovsky) خریداری و نواخته شده است.
۵ مدال طلا توسط نمایشگاه لایپزیش (Leipzig)، به خاطر پیانوهای دست ساز و خیره کننده به بلوتنر اعطا شده است.
اگر شما نمی توانید یکی از سازهای اعلای بلوتنر را تهیه کنید،
این شرکت دو رنج دیگر از پیانو را به شما پیشنهاد می دهد، دسته Heassler و دسته Irmler.
اشتاین وی اند سانز (Steinway & Sons) احتمالا شناخته شدهترین و مورد احترامترین سازنده پیانو در دنیاست.
هر پیانو Steinway & Sons بیش از یک سال زمان می برد تا توسط صنعت
گران با مهارت ساخته شود و هر پیانو از بیش از ۱۲,۰۰۰ قسمت ساخته می شود.
هیانریش انگلهارد اشتاینوگ (Heinrich Engelhard Steinweg) وقتی که به ۲۰
سالگی رسید، در آشپزخانه اش در Sessen آلمان شروع به ساختن پیانو کرد.
۲۵ سال بعد از ساختن پیانو “آشپزخانهای” اش و ۴۸۲ ساز دیگر، هاینریش تصمیم گرفت به آمریکا برود.
در سال ۱۸۵۳، Steinway & Sons امروزی، که احتمالا معروفترین سازنده
پیانو برای ما محسوب می شود، توسط Henry E Steinway و خانوادهاش در
نیویورک، تاسیس شد.
Steinway & Sons به عنوان بنیانگذار پیانو مدرن در نظر گرفته می شود و تا امروز ۱۲۷ پتنت را به نام خود ثبت کرده است.
۱۷۰۰ پیانیست حرفه ای و بسیاری دیگر از موسسات موسیقی از پیانوهای Steinway & Sons استفاده می کنند.
Steinway & Sons هنوز در نیویورک پیانوهایش را می سازد و البته یک کارخانه در هامبورگ نیز دارد.
این شرکت پیانوهای رویال (Grand) و دیواری (Upright) تولید می کند
و همچنین دو خط تولید سفارشی به نام جواهرات تاج (Crown jewels) و سفارشی (Costum) برای مشتریانی که قطعه خاصی می خواهند، دارد.
هر پیانوی رویالِ (گرند) (Grand) اشتاین وی (Steinway) یک شاهکار منحصر به فرد است که توسط دست صنعتگران تولید شده است.
ما زمانمان را در تولید صرف می کنیم – همه چیز بی سر و صدا و با مراقبت انجام می شود.
Steinways & Sons جایزه های بسیاری از نیویورک، پاریس و بسیاری از سازمانها برای کیفیت پیانوهایش دریافت کرده است.
این به این معناست که پیانوهایشان ارزان نیست
اما خبر خوب این است که اگر شما نمی توانید یک Steinways & Sons تهیه کنید،
شرکت دو برند قابل تهیه دیگر به نامهای Esse- و Boston را نیز تولید می کند.
Esse- برند سطح ورودی (entry-level) از Steinway است و Boston بازار سط میانی را هدف گرفته است.
بِکشتاین (Bechstein) به تولید پیانوهایی با تن صدای عالی و زیبایی مشهور است.
همانطور که همراه با تمام سازندگان زبده پیانو در اینجا لیست کردیم، بِکشتاین هم هر یک از سازهایش را به وسیله دست می سازد.
شایان ذکر است که Bechstein یکی دیگر از تولید کنندههای پیانو است که در سال ۱۹۵۳ در آلمان و این بار در برلین شکل گرفته است.
کارل بکشتاین (Carl Bechstein) نخستین پیانوی خود را برای نوازنده قوی و
پر انرژی و همچنین شناخته شده به عنوان یک پیانیست دقیق و ظریف ساخت.
در سال ۱۸۸۵ بِکشتاین رشد کرده بود و یک فروشگاه در لندن افتتاح کرد
و اوج موفقیتش زمانی بود که ملکه ویکتوریا یک پیانوی رویال (Grand) (گرند) Beckstein طلاکاری شده از این شرکت خریداری کرد.
فروشگاه لندن به عنوان بزرگترین نمایشگاه در اروپا بزرگ شد
و شرکت در ادامه این روند Bechstein Hall را ساخت که امروزه آن را با نام ویگمور هال (Wigmore Hall ) می شناسیم.
بسیاری از ستارگان و هنرمندان دیگر نیز از حامیان این برند بوده اند،
ازجمله بیتلز (the Beatles)، التون جان (Elton John) و فردی مرکوری (Freddy
Mercury).
در سال ۱۹۹۲ بِکشتاین از برلین به محل فعلیش در زایفِنِنرزدُرف (Seifhennersdorf ) نقل مکان کرد.
از آن زمان بِکشتاین بیش از ۱۸ میلیون پوند بر روی تکنولوژی و طراحی، برای حفظ خط مقدم طراحی پیانو سرمایه گذاری کرده است.
شور و شوق و تعهد به کمال دومین ها در خانواده بِکشتاین هستند.
مدیر فنی کارکنان خود را دارد که به صورت جداگانه میله چکش را برای
قسمتهای زیر (تریبل)، وسط و یا بم (باس) با توجه به زیر و بمی صدای طبیعی
میله، انتخاب می کند.
فراتر از کیفیتِ صدای آهنگ پیانو، بِکشتاین به عنوان خالق قابهای (چهارچوب) هنری پیانو منحصر به فرد، شناخته شده است.
اینجا، مکانیست که هنرمندان به صورت جداگانه قابهای (Cases) پیانو را
آرایش و تزئین می کنند تا قاب پیانویی منحصر به فرد و بی نظیر بسازند.
پس شما تنها یک ساز با صدای عالی دریافت نمی کنید، بلکه این ساز یک تکه از هنر را نیز، درست در داخل خودش دارد.
در حقیقت بعضی از قابهای هنری پیانوهای بِکشتاین، قطعاتی در حد و اندازه موزه هستند.
هر
چند که این شرکت در سال ۱۹۸۱ شروع به کار کرد، اما پائولو فاتسیولی (Paulo
Fazioli) را یکی از برترین سازندگان پیانو در جهان ساخته است.
به عنوان یک پیانیست کسنرت و فرزند کابینت ساز مشهور پائولو فاتسیولی پیشینه ای عالی، برای ساخت یک پیانوی بی نظیر داشت.
او با اشتیاق یک ساز با لمس (تاچ) و تن (لحن) بی همتا و غیر قابل رقابت، ساخت.
به عبارت ساده تر پائولو فاتسیولی می خواست بهترین پیانویی که می توان با پول خرید، را بسازد.
برای تولید پیانوهای رویال (Grand) و پیانوهای رویال کنسرت (Grand Piano Concert)، به صورت انحصاری، هدف بالاترین کیفیت بدون نگرانی برای تولید بزرگ است.
این شرکت تنها بین ۱۲۰ تا ۱۳۰ پیانو در سال تولید می کند، آنها حتی یک پیانو با ورق طلای ۲۴ عیار هم می سازند.
با این حال فاتسیولی فقط پیانو های رویال و یا پیانوهای رویال کنسرتی می سازد، و این شرکت پیانوی دیواری (Upright) تولید نمی کند.
همچنین هیچ وقت سعی نکنید که بزرگترین پیانوی رویال کنسرتی ساخته این شرکت را خودتان تکان دهید،
پیانوی زیبای مدل F308 نزدیک به ۵۷۰ کیلوگرم وزن دارد و اندازه آن بیشتر از ۳ متر است.
این سازنده پیانو جوان، یک علامتِ تولیدِ ساز، ساخته است که با شهرتی دست نیافتنی و احترام همراه است.
اگر شما از لحاظ مالی توانی تهیه یک پیانوی این شرکت را دارید، فاتسیولی (Fazioli) یک ساز واقعا زیباست،
و با توجه به تولید کم، پتانسیل واقعی برای یک سرمایه گذاری بزرگ را دارد.
اکثر خریداران خودروهای اجاره خودرو با راننده صفر روی قیمت محصولی که میخواهند خریداری کنند تمرکز میکنند
اما یکی از بزرگترین فاکتورهایی که باید در نظر گرفت هزینههای مالکیت خودرو در درازمدت است.
این هزینهها شامل موارد متعددی همچون افت قیمت خودرو، مصرف سوخت، حق
بیمه، مالیات و عوارض و هزینه تعمیرات خارج از پوشش گارانتی میباشد.
هزینههای مالکیت به خصوص در زمان خرید خودرویی لوکس فاکتور مهمی بوده
زیرا خودروی گرانتر تفاوتهای مهمی در هزینههای مالکیت خواهد داشت که این مورد در بحث افت قیمت و حق بیمه چشمگیرتر است؛
و از آنجایی که قیمت سوخت نیز در چند سال اخیر افتوخیز زیادی داشته
بنابراین این فاکتور نیز بار دیگر به موردی مهم در تخمین هزینههای مالکیت بلندمدت تبدیل شده است.
به
منظور کمک به مشتریان در یافتن بهترین گزینهها، KBB جوایز سالانه خود به
خودروهایی که کمترین هزینه مالکیت 5 ساله دارند را در 15 کلاس متفاوت اعطا
کرده است.
این وبسایت فاکتورهای افت قیمت، هزینه سوخت، بیمه، اقساط،
تعمیرات، نگهداری و مالیات و شمارهگذاری را در دورهای 5 ساله محاسبه کرده
است.
در این نوشتار شما را با کمهزینهترین خودروی هر کلاس در سال 2018 آشنا خواهیم کرد.
باید دانست این خودروها در نسخههای پایه و با قوای محرکه و تجهیزات استاندارد ذکر شدهاند.
خودروی الکتریکی: نیسان لیف
با محدوده حرکتی حدود 240 کیلومتری، جدیدترین نسل نیسان لیف الکتریکی حدود 1.5 برابر نسل قبلی برد دارد.
هرچند هنوز هم از نظر محدوده حرکتی پشت سر شرکتهای تسلا و شورولت قرار می گیرد.
لیف جدید با تخفیف مالیاتی 7500 دلاری فدرال و همچنین مشوقهای گوناگون دولتی عرضه میشود.
خودروی کامپکت: کیا سول
اگرچه کیا سول جعبهای از نظر فنی خودرویی استیشن است و یک کراس اوور نمیباشد اما ارزش بهتری نشان میدهد.
این خودرو با توجه به ابعاد بزرگ و فضای کابین جادار سواری خوبی داشته و میتوان آن را با جدیدترین تکنولوژیها سفارش داد.
خودروی هیبریدی/انرژی جایگزین: تویوتا پریوس پرایم
تویوتا پریوس پرایم یک هاچبک هیبریدی است که اساساً باتری بزرگتری در مقایسه با پریوس استاندارد دارد.
این خودرو با خالی شدن باتریها همانند یک محصول هیبریدی عادی عمل کرده و
تنها عامل محدودکننده برد آن میزان بنزین داخل باک خواهد بود.
این خودرو در حالت الکتریکی محدوده حدود 50 کیلومتری داشته و با 4502 دلار تخفیف مالیاتی فدرال عرضه میشود.
خودروی اسپورت: مزدا MX-5 میاتا
یکی از ارزانترین خودروهای اجاره خودرو بدون راننده اسپورت بازار بهطور همزمان کمترین فضای بار و کابین را نیز دارد
اما برای راندن در روزهای گرم تابستان یکی از بهترینها محسوب میشود.
فیات 124 اسپایدر که از پلتفرم و قطعات مشترک زیادی با مزدا سود میبرد
نیز فاصله کمی با میاتا در بحث هزینههای 5 ساله داشته و هزینههای آن
37762 دلار تخمین زده شده است.
خودروی لوکس: ولوو S90
سدان پرچمدار ولوو S90 و نسخه استیشن V90 دارای پلتفرم و قوای محرکه مشترک با کراس اوور XC90 هستند.
ما با یک سدان ظریف، بزرگ و کاملاً لوکس طرف هستیم که لیست کاملاً بلند بالایی از تجهیزات ایمنی را عرضه میکند.
خودروی لوکس پایه: آکورا ILX
آکورا ILX کامپکت خودرویی شیک و راحت است و از پیشرانهای کممصرف نیز سود میبرد
اما فضای صندلی عقب آن همچون اکثر خودروهای دیگر این کلاس محدود است.
نسخههای A-Spec این خودرو ظاهر گیراتری دارند اما هنوز هم فاصله قابلتوجهی با یک سدان اسپورت نشان میدهند.
خودروی فول سایز: شورولت ایمپالا
با افت سریع فروش خودروهای فول سایز، شورولت ایمپالا شاید دیگر روی نسل دیگر را نبیند؛
اما ایمپالا هنوز هم خودرویی خوشتیپ با کابینی راحت و پرفورمنس قابلتوجه است.
این خودرو هزینههای مالکیت کمی داشته اما خب باید افت قیمت آن را در نظر بگیرید.
KBB میگوید ایمپالا پس از 5 سال حدود 77 درصد ارزش اولیه خود را از دست میدهد.
خودروی میان سایز: هوندا آکورد
سدان میان سایز هوندا آکورد از نظر پرفورمنس کلی، راحتی کابین و قابلیت اطمینان بالا کاملاً شناخته شده است.
این خودرو با گذشت زمان ارزش خود را حفظ کرده و انتظار میرود پس از 5 سال تنها 40 درصد ارزش خود را از دست دهد.
این خودرو در سال جاری وارد نسل جدید خود شده و اگرچه فروش آن به خاطر اقبال بیشتر شاسی بلندها کمتر شده
اما هنوز هم انتخاب مناسبی برای دوستداران سدان ها محسوب میشود.
خودروی ساب کامپکت: نیسان ورسا
همانند تمامی خودروهای حاضر در این لیست، KBB میگوید نیسان ورسا 2018 کمترین هزینههای 5 ساله را در کلاس خود دارد.
این خودرو به بهترین شکل ممکن حملونقل پایه را فراهم میکند و اگرچه شتاب کند و تجهیزات کمی دارد
اما هنوز هم ارزانترین خودرو در بین خودروهای این لیست لقب میگیرد.
در 27 ژانویه ی 1756 در شهر سالزبورگ اتریش، کودکی متولد شد
که بعدها به یکی از برجسته ترین و مشهورترین شخصیت های موسیقی تاریخ بدل گردید.
نام او ولفگانگ آمادئوس موتزارت بود…
پدرش لئوپولد موتزارت آهنگساز شناخته شده ی دوره ی خود
و مادرش آنا ماریا پورتل زنی ظریف، شیرین و معمولی بود.
طولی نکشید که لئوپولد متوجه استعداد و نبوغ ذاتی فرزند در موسیقی خود گردید.
وقتی خواهر بزرگتر موتزارت به تمرین پیانو می پرداخت،
آمادئوس که کودکی 3 ساله بود و در اتاق موسیقی مشغول بازیگوشی بود،
بعد از اتمام تمرین خواهرش از صندلی پیانو بالا میرفت
و آکوردهای مطبوع و قسمتهایی از ملودی هایی را که خواهرش نواخته بود اجرا میکرد.
پدرش که متوجه این نبوغ شده بود،
تصمیم گرفت در راستای پرورش و شکوفایی استعداد موتزارت با تمام توان تلاش کند و این کار را کرد.
در همین راستا در سال 1762 موتزارت به همراه خواهر و پدرش عازم یک سفر اروپایی شد،
در این سفر موتزارت که 6 سال بیش نداشت در میهمانی های پر زرق و برق شرکت میکرد،
به دربار پادشاهان می رفت و به حضور ملکه ها میرسید
و در همه ی این مجالس با نبوغ خود در نوازندگی و شیطنت هایش همه را شیفته ی خود می کرد.
پس از این سفر موتزارت به عنوان کودک نابغه در تمام اروپا شناخته شد.
اما سفر دوم که بین سالهای 1763 تا 1766 بود بسیار مهمتر بود،
در این سفر آن ها به مهمترین شهر های اروپایی رفتند. در فرانکفورت گوته ی جوان را مسحور خود ساخت
و در لندن با پسر باخ (یوهان کریستین) آشنا و دوست شد.
در این 3 سال هرجا که میرفت پادشاهان او را تمجید می کردند.
در واقع اینکه موتزارت از چه سنی آهنگسازی را شروع کرده مورد بحث و تردید است،
برخی کارشناسان معتقدند قطعات موسیقی که به 5 سالگی موتزارت نسبت داده می شود ساخته ی پدر اوست
یا اینکه پدر موتزارت او را در ساختن این آهنگ ها کمک کرده است.
موتزارت هرگز به هیچ مدرسه ای نرفت،
تحصیلات غیر موسیقیایی او هم ادامه نیافت.
تحصیلات او تنها شامل زبان های لاتین، ایتالیایی، فرانسوی و کمی انگلیسی بود.
در 7 سالگی در فرانکفورت اجرای زنده داشت،
در این برنامه نت هایی را با سازهای مختلف، بدون اینکه موتزارت ببیند، می نواختند
و او تک تک نت ها را نام می برد و در پایان برنامه با ارگ و هارپسیکورد به بداهه نوازی پرداخت.
گوته (شاعر بزرگ آلمانی) از تماشاگران هنرنمایی موتزارت بود و بسیار شگفت زده شد.
در 10 سالگی به پاریس رفت و در آنجا محبوب اهالی کاخ ورسای شد.
سفر به پاریس همزمان بود با چاپ اولین اثر موتزارت: سونات برای 4 پیانو.
پس از سالها غیبت موتزارت به همراه پدرش به خانه برگشت،
این سفرها بیشتر موفقیت های هنری به دنبال داشت نه مادی،
اما هدف اصلی پدر موتزارت که عبارت بود از کسب یک مقام دائم و سودآور در یکی از دربارهای اروپایی، تحقق نیافت.
در 11 سالگی عازم وین شد
و در آنجا سفارش تصنیف اولین اپرایش به نام «لا فینتا سمپلیسه» دریافت کرد
اما دسیسه های آهنگسازان حسود مانع از اجرای اولین اپرای او شد
ولی به هر ترتیب یکی از آثار نمایشی جذاب او به نام «باستی ین» و «باستی ینه» در برابر ابراز احساسات شدید حضار اجرا شد.
در 1769 به ایتالیا سفر کرد،
این سفر بسیار موفقیت آمیز بود
در مانتوا ارکستر فیلارمونیک به افتخار حضور موتزارت 13 ساله چند اثر او را اجرا کرد.
در میلان سفارش تصنیف یک اپرا را دریافت کرد. در این سفر موتزارت با مارتینی بزرگ آشنا شد.
در رم به تماشای قطعه ی معروف میزره رفت،
این قطعه تنها در هفته ی مقدس کریسمس در واتیکان اجرا می شد،
تنها نسخه ی نت آن توسط گروه کر پاپ به شدت محافظت می گردید.
نسخه برداری، بازتولید و اجرای آن در هر مکان دیگری کفر محسوب می شد.
موتزارت که تنها یک بار این اثر را شنیده بود پس از بازگشت به خانه نت آن را بطور کامل بازنویسی کرد.
طولی نکشید که این خبر به گوش پاپ رسید،
پاپ موتزارت را احضار کرد اما به جای تنبیه او بارانی از هدایای گران قیمت از جمله نشان مهمیز طلایی را به او اهدا کرد.
از آن زمان به بعد موتزارت جوان مرتب مشغول اجرا یا نوشتن موسیقی بود هرجا که ظاهر می شد،
مردم تحت تاثیر استعدادهای خدادادی او قرار می گرفتند.
در نوجوانی استاد پیانو، ویولن و هارپسیکورد بود.
در 1770 اولین اپرای بزرگ و جدی او به نام «مدیترانه» در میلان به اجرا درآمد.
منتقدین این اثر را چنان تقدیر کردند که او را با هندل بزرگ قابل قیاس دانستند.
از نظر شخصیت و رفتار انسانی لاقید، شوخ طبع، پرانرژی، بی توجه به آداب معاشرت با رفتاری بچگانه و خارج از نزاکت بود.
شخصیت او را می توان از محتوای نامه هایی که به دختر عمویش ماریا آنا تکلا می نوشت تشخیص داد.
در 15 سالگی به مقام نوازنده ی اول ویولن در ارکستر اسقف اول سالزبورگ منصوب شد،
اما چون میانه ی خوبی با اسقف نداشت
از این مقام استعفا داد و از این زمان به بعد رابطه ی او با پدرش تیره گردید.
در 1778 به همراه مادرش به پاریس رفت به این امید که شهرت خود را ارتقاء دهد،
اما در این سفر مادر او مریض شد و جان سپرد.
در 1782 اولین اپرای آلمانی زبان خود را به نام «دزدی از حرمسرا» خلق کرد که موفقیتی آنی و ماندگار داشت.
یک ماه پس از این اپرا با کنستانز وبر که زنی نه چندان مبادی آداب بود ازدواج کرد
که پدرش او را به این دلیل هرگز نبخشید.
طولی نکشید که گرفتار مشکلات مالی شدند.
در 1785 پدرش به دیدن آنها رفت به همین مناسبت از آهنگساز بزرگ آن زمان هایدن نیز دعوت شد،
در این مجلس چند کوارتت از موتزرت اجرا شد،
بعد از این اجرا هایدن به لئوپولد پیر چنین گفت:
«به شرفم سوگند که پسر شما بزرگترین آهنگسازیست که من تا کنون به اسم یا شخصا شناختم.
مشاغل ثابت همچنان دست نیافتنی ماند
و به رغم محبوبیت آثار موتزارت او همچنان نمی توانست بودجه ی خود را تامین کند.
پادشاه اتریش ارزش زیادی برای موتزارت قائل بود و در اجراهای او حضور می یافت
اما کمک چندانی به او نمی کرد
و حتی وقتی او را به عنوان آهنگساز دربار به خدمت گرفت،
حقوقی که برای او مقرر کرد مبلغ ناچیزی بود.
در 1786 اپرای «عروسی فیگارو» را نوشت که با محبوبیت و استقبال فراوانی روبه رو شد،
به ویژه اجرای این اثر در پراگ تحسین و شور و شوق علاقه مندان را برانگیخت
به طوری که مردم در خیابان ها آریاهای این اپرا را زمزمه می کردند،
اما پس از بازگشت به وین موقعیت مالی او به تدریج بدتر شد.
بیماری و زایمان های مکرر همسرش اوضاع را وخیم تر می کرد.
اپرای «دون ژوان» با استقبال عمومی همراه شد
اما از این اثر به بعد منتقدان به دشواری های فنی در آثار او خرده می گرفتند،
پس از اپرای «دون ژوان» موتزارت به آینده بدبین شد.
سه سال پایانی زندگی موتزارت تلخ ترین دوران زندگی این آهنگساز بود،
اما قسمتی از بزرگترین شاهکارهای او در همین سه سال خلق شد،
هرچند از نظر مشکلات مادی و اوضاع مزاجی در شرایط خوبی نبود،
اما به سختی و به سرعت بزرگترین شاهکارهای خود را خلق کرد
از جمله سه سمفونی آخر، شماره های 41،40،39 که ظرف شش هفته نوشته شد.
همچنین اپرای «فلوت سحرآمیز» 1790 و «رکوئیم در ر مینور» که آخرین اثر این آهنگساز است.
به احتمال زیاد موتزارت هیچگاه اجرای سه سمفونی آخر خود را نشنید.
آخرین اثر او یعنی «رکوئیم» توسط شخصی مرموز و ناشناس که نمی خواست نامش فاش شود به او سفارش داده شد،
این شخص آهنگساز آماتوری به نام کنت والسگ بود که می خواست این اثر را به نام خود به اجرا درآورد.
در هنگام کار برروی این اثر موتزارت 35 ساله دچار بحران و افسردگی شدیدی شد و گاه گاه غش می کرد،
کم کم این احساس به او دست داد که این رکوئیم برای مرگ خود او سفارش داده شده
و فرد ناشناس نقاب دار فرشته ی مرگ اوست.
در اواخر ماه نوامبر بستری شد
و هنگامی که به بخش لاکریموزا رسید در حالی که می گفت هرگز نمی توانم این اثر را به پایان برسانم به گریه افتاد،
در همین زما هرچه می دانست در اختیار شاگرد خود زوسمایر که ماه ها بود موتزارت را ترک نمی کرد قرار داد.
زوسمایر با استعداد خود و احترامی که برای استادش قائل بود، پس از مرگ موتزارت این اثر را تکمیل کرد.
روح بزرگترین و عجیب ترین نابغه ی دنیای موسیقی در ساعت یک پس از نیمه شب 4دسامبر 1791 به پرواز درآمد،
جسد او بی هیچگونه جلال و شکوهی توسط سالیری، زوسمایر و سه دوست دیگر تشییع شد،
همسر موتزارت به علت بیماری نتوانست از خانه خارج شود،
طوفان تشییع کنندگان را به بیراهه کشاند
و بدین ترتیب جسد موتزارت در گوری دسته جمعی در قبرستان «سن مارکس» دفن شد.
حدود هفتاد سال بعد در سال 1859 مجسمه ای از او در جایی که احتمال می دادند دفن شده باشد بنا شد.
در مورد مرگ موتزارت نظریه ها و صحبت های فراوانی وجود دارد،
در ابتدا شایعه شد که رقیب او سالیری به تدریج به او سم خورانده است،
اما کذب بودن این ادعا بعدها ثابت شد.
پزشکان دلایل مختلفی را عامل مرگ موتزارت می دانند،
عواملی همچون: تیفوس، تب، ورم مزمن کلیه، بیماری های دوره ی کودکی همچون
آبله و مخملک، تغذیه نامناسب، خستگی جسمی و روحی، فقر شدید ویتامین D،
عفونت خونی، خونریزی مغزی و ضعف قوا.
مجله
Automobile اخیراً از ۹ تن از طراحان برجسته حوزه خودرو خواسته تا تصویر
خود را از یک وسیله نقلیه که حداقل متعلق به یک دهه آینده باشد، ارائه
دهند.
هیچ قانون خاصی در این زمینه وجود نداشته و طراحان میتوانستهاند هر چیزی را که در ذهنشان بوده، بروی صفحه کاغذ پیاده کنند.
نتیجه، طرحهایی که بسیار واقعبینانه هستند؛
برخی بسیار نزدیک به پروژههای آینده خودروسازان اجاره ماشین با راننده و البته در برخی دیگر نیز ویژگیِ فانتزی و خیالانگیزی برتری دارد.
امّا آنچه بیشتر از همه در این طرحها به چشم میآید،
احساس تعلّقی است که همه طراحان به «خودرو»، به عنوان یک وسیله مورد علاقه برای جابجایی داشتهاند.
کلاوس بیشوف (Klaus Bischoff) رئیس بخش طراحی فولکسواگن
خودروی رؤیایی برای «بیشوف»، مجموعهای از بهترینها را در خود دارد؛
یک وسیله نقلیه سریعالسیر در اتوبان، یک راهنمای خودران در مسیرهای بینشهری و یک نمایش متجلی از تکنولوژی پیشرفته.
طراحی «بیشوف» را میتوان یک مدل احیا شده از «فائتون» برای سال ۲۰۳۰ دانست.
این خودرو دارای ارتفاع کمی است، سطوح مناسبی در مقابل جریان هوا دارد و بسیار سبک است
و بنابراین، از نظر راندمان، در سطح بالای قرار خواهد داشت.
این در حالی است که یک کابین جادار و مجهز به تکنولوژیهای مدرن برای آن تدارک دیده میشود.
صندلیها به صورت چرخان طراحی میشوند و غربیلک فرمان تنها با فشار یک دکمه ناپدید میگردد.
همچنین شیشه پنجرهها را میتوان برای افزایش حریم خصوصی، تاریکتر کرد.
این خودرویی است که اصلاً به فولکسواگنهای امروزی شباهت ندارد.
پیتر شریِر (Peter Schreyer) رئیس دفتر طراحی، گروه هیوندای موتور
وقتی
۲۰۳۰ از راه برسد، راهها در مطلوبترین وضعیت قرار دارند و تمام
محدودیتهای رانندگی، به خصوص در اطراف شهرهای بزرگ، اِعمال میشوند.
در شهرهای بزرگ، حملونقل شخصی دیگر جایگاهی نخواهد داشت
و با وجود یک سیستم شهری مناسب، وسایل نقلیه خودران میتون به عنوان یک راهحل منطقی، نقش خود را ایفا کنند.
امّا در جایی مانند «لیسبون» پرتغال، با مجموعهای از راههای تو در تو،
به نظر میرسد که هنوز هم باید به راهحلهای قدیمی فکر کرد.
اینجاست که طراحی چهار چرخ کوچک «شریِر» میتواند مؤثر واقع شود.
ایده این خودرو ترکیبی یک طراحی انعطافپذیر و آخرین سطح از بازدهی است.
برای این منظور از یک موتور بنزینی کوچک در پیشرانه پلاگین هیبرید همراه
با دو موتور الکتریکی و سیستم رانندگی خودران بهره گرفته میشود.
تام ماتانو (Tom Matano) رئیس دانشکده طراحی صنعتی، دانشگاه هنر سان فرانسیسکو
«تام ماتانو» کسی است که به کانسپت «کریس بنگل» در نمایشگاه لسآنجلس علاقه دارد.
این کانسپت، خوراک فکریِ خوبی برایش ایجاد کرده و منجر به خلق این طراحی دو بعدی شده است.
این طراحی، شاید در نگاه اول عجیب به نظر آید،
امّا باید توجه داشت که در سرعتهای بالا، قطعات انتهایی در بدنه، باید کمترین مقاومت را در برابر باد داشته باشند.
این
در حالی است که در سرعتها پایین، طراحی جعبهای کابین که کاملاً با شیشه
احاطه شده و دید بسیار خوبی را ایجاد میکند، کارساز میشود. این ساختاری
است که از نظر «ماتانو» میتواند بسیار ارزان تمام شود و برای مقیاس مختلفی
از وسایل نقلیه مورد استفاده قرار گیرد.
برای پیشرانه نیز گزینه الکتریکی مطمئناً به کار میآید،
امّا برای جهان سومیها، یک موتور دو سیلندر احتراق داخلی نیز مفید خواهد بود.
با توجه به تکنولوژی طراحی سه بعدی، فاصله کانسپت تا خط تولید، بیشتر از ۱۲ ماه نخواهد بود.
گوردن واگنر (Gorden Wagener) ارشد بخش طراحی در دایملر AG
خودروهای جذاب اجاره ماشین بدون راننده با نسبتهای برازنده، مدلهایی شبیه به «ویژن 6» میتوانند نظر «گوردن واگنر» را به خود جلب کنند.
در واقع، کودکِ درون «واگنر» چیزهایی را به روی کاغذ میآورد که شاید هیچگاه چراغ سبز خط تولید را به چشم نبینند،
امّا بهراحتی، در قالب یک پوستر بر روی دیوارها جای بگیرند.
طراحیِ یک خودروی تولیدی، کار بسیار چالشبرانگیزی است.
مدل جدید کلاس A و همینطور CLS و کلاس S آینده، عناصر جذابی در طراحی خود دارند
و همین امر موجب میشود که انتظارها از مدلهای EV مرسدس در آینده بالا برود.
بنابراین، ارتفاع سقف خودرو را تا اندازهای پایین طراحی کرد که بسته
باتریها نمایان نکند و در همینحال، «پیشآمدگیها» و «فاصله محوری» خود
را نشان بدهند.
آدریان فن هیدونک (Adrian van Hooydonk) رئیس بخش طراحی گروه بامو
محصولات بامو با مشخصات خاصی در دنیای خودرو شناخته میشوند که بارزترین آنها، جلوپنجرههای قلوهای شکل است.
همچنین باید به پیچ «هافمیستر» در ستون عقب و طراحی خاص در چراغهای جلو و عقب نیز اشاره کرد.
i3 و i8 مدلهایی است که برای تمام صنعت خودرو، نقاط عطف محسوب میشوند.
امّا «فن هیدونک» اعتقاد دارد که کانسپتهای آینده بامو، مقرونبهصرفهتر و جذابتر از نظر ظاهری خواهند بود.
مدل عجیب و غریب iNext احتمالاً فقط یک نقطه شروع است
و مدلهای آینده EV از بامو اشتراکات زیادی با طراحی مدلهای احتراق داخلی و پلاگین هیبرید از این خودروساز خواهند داشت.
بنابراین، میتوان انتظار داشت که مدل آینده از خانواده i ظاهری جدید و کاربردیتر خواهد داشت.
کانسپت «ویژن داینامیکز» که در ماه سپتامبر گذشته به نمایش گذاشته شد، بسیاری از نشانهها را در این رابطه، در خود داشته است.